Wij maken op onze website gebruik van cookies voor Google Analytics en AddThis (Social Media). Hiervoor hebben wij uw toestemming nodig. Meer informatie kunt u hier lezen.

Accepteer

Weiger

Dorien Bakema

"Communicatie zit in mijn bloed; als kind schreef ik naar hartenlust boekjes en werkstukken, om daarna als puber mijn eindcijfers op te halen met betogen en uiteenzettingen. Ik herinner me boekjes die ik schreef met mijn buurjongen, werkstukken over Zinloos Geweld en betogen over maatschappelijke onderwerpen. Maar ook nu ik iets ouder ben, maak ik als voorzitter van de plaatselijke muziekvereniging dankbaar gebruik van mijn spreekrecht bij raadsvergaderingen in een poging de toekomst van de vereniging veilig te stellen.

Marketing

De brede managementopleiding die ik afrondde, was de aanzet voor mijn eerste stappen in het werkveld; marketing welteverstaan. Eerst in een ondersteunende rol, later als adviseur. De keuze voor marketing was nooit een hele bewuste; ik hield van de creativiteit, de diversiteit. Ik leerde veel en maakte kennis met de vele facetten die het vakgebied rijk is. Door de jaren heen kwamen er vragen. Ben ik nog blij met wat ik doe? Waar word ik gelukkig van?

Terug naar de basis

De vacature bij Senza Communicatie bracht me terug bij de werkstukken en betogen die ik als kind schreef. Over maatschappelijke thema’s en over de verhalen van de mensen met wie wij de samenleving vormen. Terug naar wat ik van mijn ouders leerde; de ander net zo centraal stellen als jezelf. Terug naar mijn eigen basis. En dat voelt goed!

De stap

En nu zet ik de stap van marketing naar communicatie. Van ‘market getting’ naar interactie en dialoog. Van leads naar gedrag. De stap naar nieuwe avonturen bij Senza Communicatie, waar we met elkaar werken aan een mooiere samenleving. Want daar word ik blij van.

Iets leuks doen voor een ander

Direct na het afkondigen van de eerste maatregelen in de strijd tegen Corona wordt het onmogelijk om in orkestverband muziek te maken. En laat dát nou net mijn hobby zijn; wekelijks ben ik als saxofonist actief in een orkest. Lang stil zitten doen we niet als vereniging. En zo ontstaat het idee om ouderen een hart onder de riem te steken door muziek te maken. Daarmee halen we zelfs het regionale nieuws. Alleen of met hooguit twee muzikanten gingen we de afgelopen weken op pad. Bij verzorgingstehuizen, maar ook gewoon in mijn eigen tuin. En wat blijkt? Daar word ik dus zelf ook heel gelukkig van! Iets doen voor een ander, hoe groot of klein het gebaar ook is, maakt gelukkig. Wat ga jij doen?"