Ken je dat. Dat je een toilet instapt waar je nog nooit bent geweest en er een kalender hangt met grappige strips of interessante spreuken? Mijn hart maakt dan altijd een klein sprongetje. Op de wc krijg je immers de beste ideeën en kom je tot de meest briljante ingevingen. Zo’n strip of spreuk helpt daar soms bij. Zo zat ik afgelopen week tegenover Loesje. Toen ik doorspoelde, wist ik dat als de tijd vliegt, je mee moet vliegen. Wat ik toen nog niet wist, is dat die spreuk niet alleen zou dienen als een wijze levensles, maar ook als intro van een nieuwsbericht.
Vandaag wil ik niet met de tijd meevliegen, maar ga ik juist terug in de tijd. Met die continue bedrijvigheid voor ons pand aan de A-weg is het bijna niet voor te stellen hoe het hier vroeger was. Dat er toen ook veel bedrijvigheid was, weet ik bijna wel zeker. Voor het pand stroomde het Hoendiep. Ik hoor de kooplieden schreeuwen. Zie hoe mensen met man en macht koopwaren lossen en laden. Ik hoor de hoeven van paarden kloppen over de oude stenen. Ze scheuren met wagens langs de schamppaal die op de hoek van ons pand staat. Binnen tikt een politiefunctionaris met zijn vulpen op tafel. Hij staat op om een luchtje te scheppen op de binnenplaats. Gelijk even een rondje langs de gevangenen die hun straf uitzitten in de cellen achterin het gebouw.
Heerlijk. Aan het einde van de dag even wegdromen. Dromen over onzinnige wcbezoekjes en de geschiedenis van ons pand. Ik verstuur mijn laatste mail en zet de computer uit. Deur dicht. Weekend. Als ik wegfiets, kijk ik nog even over m’n schouder en prijs mezelf heel gelukkig. Want, wat een geluksvogel ben je als je werkt op zo’n prachtlocatie.