Wij maken op onze website gebruik van cookies voor Google Analytics en AddThis (Social Media). Hiervoor hebben wij uw toestemming nodig. Meer informatie kunt u hier lezen.

Accepteer

Weiger

(A)sociale media

Een mens is gemiddeld per dag zo’n vijftien uur wakker. Ik denk dat ik van die vijftien uur minstens drie kwijt ben aan ‘social media’en’ (bestaat dit werkwoord al?). Het meest zit ik op WhatsApp en Facebook. Dat zijn, volgens het Nationale Social Media Onderzoek 2016, ook de populairste social media. Ook Instagram hoort definitief bij de grote jongens. Eén grappige kanttekening: Facebook is met name populair bij 65-plussers en Instagram onder jongeren van 20 tot en met 39 jaar. En wat heb ik niet wat blijkbaar de meeste jongeren van mijn leeftijd wel hebben? Juist. Instagram.

Het afgelopen jaar heb ik een aantal keren op het punt gestaan om een Instagramaccount aan te maken. Ik heb er uiteindelijk voor gekozen om het niet te doen. Allereerst omdat ik het dan zou doen, omdat iedereen het heeft en niet eens omdat het me leuk lijkt. Best gek eigenlijk toch, dat er heel veel mensen zijn die keuzes maken op basis van wat anderen doen? Ik vind het juist belangrijk dat ik zelf keuzes maak. Dus: geen Instagram, want dat is nóg een app om bij te houden en ik vind drie uur per dag meer dan genoeg.

Drukte
Door het continu bijhouden van social media merk ik dat ik regelmatig slachtoffer ben van slimme marketingtrucjes. Dat ene leuke shirtje, die mooie nagellak, fikse korting op een paar mooie schoenen. Mijn sociale media weten mij te vinden en ik trap er ook nog in ook (shame on me). Dat continu bijhouden zorgt bij mij voor (onnodige) drukte in m’n hoofd. Mijn vriend weet dat en verplicht mij zo nu en dan m’n telefoon een avond weg te leggen. Niet alleen beter, ook gezelliger. Hij heeft gelijk. 

Sociaal? 
Mooi bruggetje naar mijn derde punt. Want hoe sociaal is sociale media? Werp een blik op straat en zie wat ik zie. De een zoekt virtuele Pokémon, de ander checkt de nieuwste filters van snapchat en weer een ander is druk aan het WhatsAppen. Wanneer zijn we offline en genieten we van onze vrije tijd? Want met zoveel socials lijkt het haast wel een tweede baan. Ik wil niet continu online bezig zijn. Virtueel, in de cloud of waar dan ook. Ik wil met mensen praten, ze in de ogen kijken, mezelf vermaken zonder dat ik zoek naar de snelste WiFi.

Vanuit eigen ogen 
Het klinkt misschien een beetje gek dat ik erover nadenk of ik wel of geen Instagramaccount aanmaak, maar voor mij voelt het goed. Ik wil graag regelmatig stilstaan bij de dingen die ik écht belangrijk vind in het dagelijks leven. Een blog zoals deze helpt daarbij. Ik probeer mijn iPhone wat vaker weg te leggen, zodat ik meer tijd heb om de wereld te bekijken vanuit mijn eigen ogen. En geloof mij, dat is heel mooi.